Kritika historiko-artistiko garaikideko dokumentu nagusien artean sar daitekeela uste dugu. Testu honen egokitasun eta bizitasuna adierazten dute, lehenbiziz argitaratu zenean liburuak sortu zituen, eta egun sortzen dituen, berba, gogoeta eta eztabaidek. Ideia, gauzatze eta arte-lanaren arteko harremanen azterketa sistematikoa da: kritikoarentzat zein artistarentzat gai nagusi gertatzen da hori, artearen jarduera eta arte hori berari buruzko gogoeta etengabe elkarrekin doazen urteetan, aldi berean arte-lanak, gero eta maizago, ikerketa linguistiko izatearen balio abstraktu eta konbentzionala barneratzearekin batera bere esangura espresibo edo errepresentatiboak galtzera jotzen duen bitartean.