Νείλος

Πηνειός

Ινδός

Σηκουάνας

Τίβερης

Τίγρης



Οι ήρωες ακολουθούν τη ροή των ποταμών ή αντιστέκονται στη μοίρα που ορίζουν οι κοίτες τους. Άλλοτε αφήνονται στα μάγια των υδάτων τους ή, αν χρειαστεί, τα ξορκίζουν, για να επιβιώσουν. Κι άλλοτε πάλι, αντλώντας δύναμη από την αρχέγονη εξουσία τους, γεννούν τη ζωή πάνω στα νερά τους ή και επικοινωνούν με την πέρα όχθη από την ακροποταμιά της εδώ ύπαρξης.

Έξι ποτάμια, ιδιαίτερα γνώριμα στη συγγραφέα, που έζησε κοντά τους, διασταυρώνονται με ημέρες του 20ού αιώνα: από την Αίγυπτο της υπαίθρου κατά τη δεκαετία του '40, την ελληνική επαρχία του '50, το Πακιστάν του '60, τον παρισινό Μάη του '68, μια Ρώμη ακόμα νεορεαλιστική το '70 κι έναν μακροχρόνιο πόλεμο στη Μέση Ανατολή το '80.

Nilo

Pinios

Indio

Sena

Tíber

Tigre Los



héroes siguen la corriente de los ríos o resisten el destino de sus cauces. A veces se quedan en la magia de sus aguas o, si es necesario, los exorcizan, para poder sobrevivir. Y a veces nuevamente, extrayendo fuerza de su poder primordial, dan vida a sus aguas o incluso se comunican con la orilla lejana del río de la existencia aquí.

Seis ríos, particularmente familiares para el autor, que vivía cerca de ellos, se cruzan con días del siglo XX: desde el Egipto rural en la década de 1940, el campo griego en la década de 1950, Pakistán en la década de 1960, París en mayo 68, una Roma todavía neorrealista en los '70 y una larga guerra en Medio Oriente en los '80.