Recuperarmos a acordanza persoal do propio Ramón Piñeiro, á par daqueloutras voces de personaxes coetáneos reseñados na nosa historia recente que, desde a escrita das súas memorias, epistolarios ou desde as declaracións biográficas concedidas en libros de conversas que resultan fundamentais para a recuperación da memoria colectiva de noso máis recente, foi o guieiro a través do que quixemos ofrecer, a quen con cautela curiosa a estas páxinas se achegar, un paseo que conxugue, canda o tempo cronolóxico, o modus vivendi et operandi do autor rememorado este 17 de maio, porque o cronos comprendido entre 1915 e 1990 debuxou escenarios diferentes na vida de Ramón Piñeiro, partillados con senlleiros compañeiros de proxectos colectivos, máis do que propiamente individuais, comprendidos sempre ao servizo dunha Galiza que cumpría (re)construir asentada na terra e na lingua como fíos condutores dunha con(s)ciencia xenuína.A inclusión dun apéndice de textos do propio autor estudado neste traballo pretende transmitir, sen filtro previo, o seu pensamento e posicionamento a respecto de cuestións múltiples ao longo de catro intensas décadas, coa intención de completar a secuencia dos feitos que biográficamente se recollen