Book Details

Urosament qu'es pas anada se claure a cò del Pau ! De qué veiráalai ? Pas res, languiriá... A pas de regrets a aver, non... Demorar aquí, aquó èra ben lo mièlhs, pel moment totjorn ; après eirà... Ont anar ? Amb un enfant, òm fa pas coma òm vòl. Lo mai important, aquò's que l'enfant siasca plan.
De temps en temps la jove maire se penja sul liechon e escota respirar lo sieu pichon. S'entend cap de bruch. Los Garrigons devon s'èstre anats jaire. Enfin la serviciala quita sa rauba de cambra, escantí la lampa de cabèç e s'estrema jos la cubèrta.
Sap que pòt comptar suls Castèls particularament sus la Joseta : aquò's una amiga, aquela, una vertadièra, e mai lo Cristian. Li dison ben de se'n faire, qu'enquèra es jove... Benlèu, mès aicí cal pas somiar... D'aquesta sason, òm passaa ben una jornada sens veire un jove.
La seguida de la cronica entemenada amb Les fraisses èran tombats.
Quò se passa dins un pichon vilatge de la montanha, coma ne coneisse tantses. Aquel vilatge, l'ai agachat viure pendent un an.