No mes de Xaneiro de 2003, cando atravesaba o seu momento máis difícil en seis anos no poder, o goberno do Estado anunciaba unha serie de profundas reformas no Código Penal e na Lei de Procesamento Criminal, tal vez para desviar a atención doutros asuntos en que demostrara unha capacidade de resposta bastante reducida. Os primeiros efeitos destas medidas eran a resinstauración na prática da prisión perpetua a través das condenas a 40 anos e unha previsión de aumento de efectivos encarcerados ?preventivamente? que facían necesaria a construción de sete novas cadeas, para alén de que o novo código permitía escorregar facilmente na asociación da inmigración á delincuencia. Os promotores destas mudanzas afirmaban que estaban xustificadas pola inseguranza e polo aumento da delincuencia, aínda que o crecemento constante da populación penitenciaria da década anterior non conseguira eliminar esas lacras.As chaves para comprender a verdadeira xénese dese tipo de políticas penais e securitarias, inevitabelmente asociadas á retirada social do Estado, e os instrumentos para ter a verdadeira medida da súa orixinalidade encóntranse contidas nestas páxinas que Edicións Laiovento oferece ao leitor que aínda quer ter consciencia do que supón ser cidadán dun Estado.Tradución do francés de Carlos Alhegue Leira